Ο Νίκος Τεμπονέρας ΖΕΙ στους αγώνες για μια καλύτερη Παιδεία!
30 χρόνια από τη δολοφονία του από τους τραμπούκους της ΟΝΝΕΔ!
Τριάντα χρόνια συμπληρώνονται φέτος από τη δολοφονία του καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα, που έπεσε νεκρός στις 9 του Γενάρη του 1991 από δολοφονικό χτύπημα του Ιωάννη Καλαμπόκα, ο οποίος ήταν Δημοτικός σύμβουλος Πάτρας και Πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ Αχαΐας και ήταν επικεφαλής τραμπούκων ΟΝΝΕΔΙΤΩΝ που ήθελαν να "σπάσουν" τη μαθητική κατάληψη στο 3ο και 7ο Γυμνάσιο Πατρών. Το αποτρόπαιο αυτό έγκλημα συντάραξε τότε την εκπαιδευτική κοινότητα και την ελληνική κοινωνία.
Η επίθεση των τραμπούκων είχε ως στόχο την καταστολή του μαζικού εκπαιδευτικού κινήματος, που είχε αναπτυχθεί σε ολόκληρη τη χώρα, με τη συμμετοχή εκπαιδευτικών, φοιτητών και μαθητών ενάντια στο αντιδραστικό νομοσχέδιο του τότε Υπουργού Παιδείας, Βασίλη Κοντογιαννόπουλου. Οι κινητοποιήσεις εκείνες και η θυσία του Νίκου Τεμπονέρα ανάγκασαν την τότε κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη να αποσύρει το νομοσχέδιο και οδήγησαν τον Υπουργό Παιδείας σε παραίτηση.
Σήμερα, 30 χρόνια μετά, ολόκληρος ο εκπαιδευτικός κόσμος και οι εργαζόμενοι, εξακολουθούν να αγωνίζονται ενάντια στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές των μνημονίων που εφάρμοσαν και εφαρμόζουν όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων. Αγωνίζονται για αύξηση των δαπανών για την Παιδεία για μια καλύτερη εκπαίδευση και Παιδεία προς όφελος των μαθητών και της κοινωνίας.
Σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ, εκμεταλλευόμενη την πανδημία, πέρασε, χωρίς κανένα διάλογο με την εκπαιδευτική κοινότητα, διατάξεις που επαναφέρουν την εκπαίδευση 30 χρόνια πίσω, στην εποχή που δολοφονήθηκε ο Νίκος Τεμπονέρας. Επιδιώκει να καταργήσει ακόμη και τα στοιχειώδη εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα με τον περιορισμό του δικαιώματος της απεργίας, την καθιέρωση της δεκάωρης εργασίας, τον "ευνουχισμό" των συλλογικών συμβάσεων κλπ.
Αντί να στηρίξει τη Δημόσια Παιδεία και την Υγεία, αντί να στηρίξει το ΕΣΥ με αύξηση της χρηματοδότησης, αντί να λάβει μέτρα υγιεινής και ασφάλειας στα σχολεία, αντί να μειώσει τους μαθητές ανά τμήμα στους 15, συνεχίζει τις πολιτικές λιτότητας και την υποβάθμιση της Δημόσιας Παιδείας και Υγείας, και των κοινωνικών παροχών, μέσα από τον αντιλαϊκό προϋπολογισμό του 2021.
30 χρόνια μετά, τα αιτήματα και τα προτάγματα για τα οποία αγωνίστηκε και υπερασπίστηκε ο Νίκος Τεμπονέρας είναι επίκαιρα όσο ποτέ. Ο Νίκος Τεμπονέρας ΖΕΙ στους αγώνες μας για ένα δημόσιο και δωρεάν ποιοτικό σχολείο για όλα τα παιδιά, χωρίς διακρίσεις, για την ανατροπή των αντιλαϊκών πολιτικών, για αύξηση των δαπανών την Παιδεία, για μείωση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα, για μόνιμους διορισμούς, για μόρφωση, δουλειά και ζωή με δικαιώματα και ελευθερίες.
Δημοκρατική Συνεργασία
Εκπαιδευτικών Π.Ε.
Οι Θεσμοί δεν είναι παιχνίδι κανενός!
Όχι στην κατάργηση των Αιρετών!
Είναι γνωστό σε όλους ότι η Ιστορία παίζει παιχνίδια με τους κύκλους που κάνει, αλλά ούτε ο πιο απαισιόδοξος δε θα μπορούσε να φανταστεί ότι ζητήματα που αντιμετώπισε η Εκπαίδευση και το Εκπαιδευτικό Κίνημα έναν αιώνα πριν θα ερχόταν στην επιφάνεια φέτος και μάλιστα εν μέσω πανδημίας!
Το πρωτοσέλιδο του Διδασκαλικού Βήματος τον Οκτώβρη του 1926 με τίτλο «ΕΝ ΔΙΩΓΜΩ» αποκτά επικαιρότητα με τη σημερινή αντιμετώπιση των Εκπαιδευτικών από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και την υλοποίηση του κυβερνητικού σχεδίου για την κατάργηση δημοκρατικών θεσμών που κατακτήθηκαν με αγώνες.
Η επιχείρηση αυτή ξεκινά από το καλοκαίρι όταν η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας προχώρησε στην «επιλογή» των προσωρινών Διευθυντών Εκπαίδευσης με συνοπτικές διαδικασίες και με τον αποκλεισμό για πρώτη φορά στη ιστορία των Αιρετών Εκπροσώπων του Κλάδου. Το γεγονός αυτό κατήγγειλα τότε ως Αιρετός τονίζοντας ότι αποτελεί ολοταχώς επιστροφή στο παρελθόν, σε εποχές κομματικού κράτους και την αρχή ενός πειράματος που θα μετρούσε τις αντιδράσεις ώστε η Υπουργός να προχωρήσει ανεμπόδιστη στον τελικό στόχο του σχεδίου που δεν είναι άλλος από την κατάργηση των Αιρετών.
Σήμερα, δυστυχώς, με την πολιτική αυτή της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και την αδιαλλαξία της Υπουργού βαδίζουμε ολοταχώς στην αναστολή λειτουργίας των Αιρετών στα υπηρεσιακά συμβούλια και στη διαφαινόμενη αντικατάστασή τους με Δοτούς.
Η τεράστια κατάκτηση των Αιρετών που διασφαλίζουν την ισονομία, την αξιοκρατία και πάνω απ’ όλα τη διαφάνεια αποτέλεσε και συνεχίζει να αποτελεί την ασπίδα προστασίας των συναδέλφων απέναντι στις αυθαιρεσίες αλλά και στις διώξεις που κατά καιρούς άδικα επιχείρησε μέσω των «αξιολογητών» (σύντομα επανέρχονται) η εξουσία στους «ανυπάκουους» Δασκάλους.
Καθ’ όλου τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι οι Αιρετοί αποπέμφθηκαν από τα συμβούλια και στις δύο πιο σκοτεινές εποχές της Σύγχρονης Ιστορίας της πατρίδας μας!
Με βάση τα κυβερνητικά σχέδια, οι Δοτοί δηλαδή αυτοί που θα επιβληθούν από την Υπουργό χωρίς δημοκρατική νομιμοποίηση στη θέση των εκλεγμένων του Κλάδου βρίσκονται anteportas.
Ως Αιρετός Εκπρόσωπος των 80.000 εκπαιδευτικών απαιτώ από την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου έστω και την ύστατη αυτή στιγμή να σταματήσει τα πολιτικά παιχνίδια με τους Θεσμούς .
Να αφήσει στην άκρη τα σχέδια της που οδηγούν στην αντικατάσταση των Αιρετών με τους Δοτούς.
Να ξεκινήσει άμεσα ειλικρινή διάλογο με τη Διδασκαλική Ομοσπονδία πάνω στις θέσεις του Κλάδου ώστε να βρεθεί λύση που θα διασφαλίζει τη λειτουργία του Θεσμού και όταν οι υγειονομικές συνθήκες το επιτρέψουν να οδηγηθούμε σε εκλογές με τη συμμετοχή όλων των Εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Δεσμεύομαι ότι θα είμαι μπροστά στον αγώνα του Κλάδου για εκπροσώπηση όλων σας από Αιρετούς και όχι διορισμένους.
Δεσμεύομαι ότι θα μπω μπροστά σε αγώνα ανυποχώρητο μέχρι την πλήρη αποκατάσταση του θεσμού των Αιρετών.
Πάντα κοντά σας,
Φασφαλής Νίκος
Το Πολυτεχνείο ΖΕΙ στις καρδιές και στους αγώνες μας!
47 χρόνια μετά, η εξέγερση του Πολυτεχνείου ενάντια στη Χούντα των Συνταγματαρχών παραμένει ο φωτεινός φάρος κάθε δημοκρατικού αγώνα, κάθε δημοκρατικού πολίτη.
Το Πολυτεχνείο ζει γιατί τα αιτήματά του είναι πάντα επίκαιρα. Το διαχρονικό σύνθημά του "ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" εξακολουθεί και σήμερα να μας εμπνέει. Η εξέγερση των φοιτητών το 1973 μας υπενθυμίζει πως ο λαός έχει τη δύναμη να αλλάξει τη μοίρα του, πως η ελπίδα της κάθε κοινωνίας, οι νέοι της, μπορούν να ανατρέψουν κάθε δύναμη που τους στερεί το δικαίωμα για ένα καλύτερο αύριο.
Τιμούμε την εξέγερση των φοιτητών του Πολυτεχνείου, τη Νομική, αλλά και τα κολαστήρια του ΕΑΤ-ΕΣΑ, τους τόπους εξορίας και τους ανθρώπους που βασανίστηκαν και έχασαν τη ζωή τους για την υπεράσπιση πανανθρώπινων ιδανικών και αξιών. Μια μέρα σαν κι αυτή υποκλινόμαστε και αποδίδουμε φόρο τιμής σε κάθε πράξη αντίστασης για την ανατροπή της επαίσχυντης τυραννίας.
Το μήνυμα του Πολυτεχνείου, σμίγει με τα συνθήματά μας ενάντια στους πολέμους που σκοτώνουν και ξεριζώνουν τους λαούς, απέναντι στους σχεδιασμούς που απειλούν την ειρήνη, τη φιλία και την ασφάλεια των λαών σε όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα στην Αρμενία και στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής.
Φέτος η επέτειος της εξέγερσης συμπίπτει με την πανδημία, που σαρώνει ολόκληρο τον πλανήτη και χτυπά ανελέητα και την πατρίδα μας. Και μπορεί να μην έχουμε τη δυνατότητα να τιμήσουμε, φέτος, τη μνήμη των αγωνιστών του Πολυτεχνείου με πορείες στους δρόμους, λόγω της πανδημίας και της ανάγκης προστασίας του υπέρτατου αγαθού της δημόσιας υγείας, όμως κρατάμε ζωντανές τις μνήμες, μέσα από πολύμορφες δράσεις με τους μαθητές μας.
Στην εκπαίδευση, στη δύσκολη περίοδο που διανύουμε, οι εκπαιδευτικοί στεκόμαστε στην πρώτη γραμμή του αγώνα για προάσπιση των μορφωτικών δικαιωμάτων των παιδιών παρά τις δυσκολίες που προκύπτουν από την ολιγωρία της Κυβέρνησης της ΝΔ, η οποία επαναπαύτηκε στις «δάφνες» της επιτυχούς διαχείρισης του πρώτου κύματος της πανδημίας και το διάστημα που μεσολάβησε από το τέλος της προηγούμενης σχολικής χρονιάς μέχρι σήμερα δεν έκανε τίποτα για να θωρακίσει τη δημόσια εκπαίδευση. Δεν μείωσε τον αριθμό των μαθητών στην τάξη, δεν προσέλαβε το απαιτούμενο προσωπικό καθαριότητας, δεν λειτούργησε προγράμματα επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών, δεν φρόντισε για την αναβάθμιση των σχολικών υποδομών σε τεχνολογικό και ψηφιακό επίπεδο, δεν εξασφάλισε συνθήκες ισότιμης πρόσβασης όλων των μαθητών στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση.
Οι εργαζόμενοι της Χώρας μας, στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, οι άνεργοι, οι φοιτητές, οι νέοι και οι συνταξιούχοι δίνουμε καθημερινά τον αγώνα, σ' αυτές τις πρωτόγνωρες συνθήκες, ενάντια στις αντιλαϊκές πολιτικές που και η σημερινή κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας εφαρμόζει και διεκδικούμε δημόσια δωρεάν Παιδεία, στήριξη του εθνικού συστήματος υγείας, προστασία και στήριξη των ευπαθών ομάδων του πληθυσμού, προσλήψεις εκπαιδευτικού προσωπικού.
Το Πολυτεχνείο ΖΕΙ και θα ΖΕΙ στις καρδιές μας και στους αγώνες μας.
Δημοκρατική Συνεργασία
Εκπαιδευτικών Π.Ε.
Τα στελέχη της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ που παρά τη μη συμμετοχή τους εκλέχτηκαν,παραιτούνται χωρίς να συναρτούν την πράξη τους με πράξεις άλλων.
Χωρίς κανένα προαπαιτούμενο.
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης ανέδειξε και κατήγγειλε από την πρώτη στιγμή τη βασική επιδίωξη του Υπουργείου Παιδείας και της κυβέρνησης της ΝΔ, δηλαδή την ουσιαστική κατάργηση του θεσμού του Αιρετού εκπρόσωπου των εργαζόμενων και της λειτουργίας των υπηρεσιακών συμβουλίων μέσω των κομματικά διορισμένων δοτών διευθυντών εκπαίδευσης και των επίσης διορισμένων μελών των συμβουλίων, οι οποίοι πειθήνια και αναντίρρητα θα εφαρμόζουν τις αποφάσεις της διοίκησης.
Η χοντροκομμένη, απαράδεκτη και αδιάλλακτη, πρωτοφανής στάση της υπουργού Παιδείας, να πραγματοποιήσει εκλογές με υποψήφιους που έχουν αποσύρει τις υποψηφιότητές τους, δηλαδή εκλογές χωρίς υποψήφιους, ήταν ενταγμένη στον πολιτικό της σχεδιασμό, να οδηγήσει το συνδικαλιστικό κίνημα σε κοινωνική απομόνωση, εμφανίζοντάς το ως οπισθοδρομικό και φοβικό για τις σύγχρονες εξελίξεις αλλά και να το αναγκάσει σε «αυτοχειρία» μέσω της παραίτησης των όποιων εκλεγούν, ώστε στη συνέχεια να δηλώνει πως η λειτουργία των συμβουλίων χωρίς αιρετούς δεν είναι δική της απόφαση και επιλογή.
Σε αυτή τη μεθόδευση, ως παράταξη δεν μπορούσαμε παρά να σταθούμε αντίθετοι, παρά το γεγονός ότι το σκεπτικό μας δεν ταυτιζόταν με αυτό της πλειοψηφίας των υπόλοιπων παρατάξεων τόσο στην επιχειρηματολογία (αστείες ανακοινώσεις περί διαβλητότητας, χειραγώγησης και νοθείας, περί προστασίας προσωπικών δεδομένων κλπ), οι οποίες είτε αποσύρθηκαν από όσους τις διατύπωναν είτε κατέπεσαν μέσω της απόφασης της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων όσο και στη διαχείριση της πρωτοφανούς κρίσης (τυφλές πολυδάπανες δικαστικές προσφυγές στο ΣτΕ και στα Εφετεία για δήθεν λανθασμένο τρόπο κατάθεσης των ψηφοδελτίων(!!) κλπ, προκειμένου να εμφανιστεί κάποια δήθεν δράση σε νομικό επίπεδο, οι οποίες χάθηκαν πανηγυρικά, εμφανίζοντας τον κλάδο απογυμνωμένο και σε πλήρη αναντιστοιχία με κάθε αίσθημα δικαιοσύνης). Συνεχίζουμε να επιμένουμε πως το συνδικαλιστικό κίνημα θα έπρεπε να έχει αντιμετωπίσει διαφορετικά το θέμα και όχι παίζοντας το παιχνίδι της υπουργού Παιδείας. Αυτό βέβαια δεν αθωώνει την τραγικά απαράδεκτη τακτική του υπουργείου Παιδείας το οποίο φέρνει την αποκλειστική ευθύνη για ότι έχει συμβεί.
Η στάση του υπουργείου Παιδείας αλλά και του κόμματος της ΝΔ, το οποίο είχε εμπλοκή μέσω της αποστολής μηνυμάτων, προκειμένου τα μέλη και οι φίλοι της κυβέρνησης να στηρίξουν τη διαδικασία ψηφίζοντας, τους αφήνει απόλυτα εκτεθειμένους και οδήγησε ακόμα και αυτούς που είχαν τις οποιεσδήποτε επιφυλάξεις να τις άρουν και να μην συμμετέχουν. Το δε αποτέλεσμα, τους καταγράφει στους πολιτικά ηττημένους. Η υπουργός Παιδείας και ολόκληρη η Κυβέρνηση καταγράφουν μία μαύρη σελίδα αυταρχισμού, παράνοιας και αδιέξοδης ρήξης.
Δυστυχώς όμως αυτή η πολιτική ήττα της Κυβέρνησης, δεν μπορεί να κεφαλαιοποιηθεί από τον κλάδο καθώς έχει μείνει χωρίς τους εκπροσώπους του στα υπηρεσιακά συμβούλια, δηλαδή χωρίς αυτούς που θα εμποδίζουν τις αυθαιρεσίες και τον αυταρχισμό της διοίκησης προστατεύοντας τους συναδέλφους.Ένας δημοκρατικός θεσμός με ιστορία εκατό χρόνων βρίσκεται στον «αέρα» και κινδυνεύει να καταργηθεί. Αυτό δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να επιτραπεί.
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ είχε ξεκάθαρα δηλώσει πως στους αξιακούς της κώδικες δεν υπάρχει δημοκρατία χωρίς πολυφωνία και πλουραλισμό, πως τα ψηφοδέλτιά της δεν θα αφεθούν μόνα χωρίς «αντιπάλους» μέσα σε οποιαδήποτε κάλπη, καθώς έχουμε μάθει να κερδίζουμε τις μάχες για την εκπροσώπηση και την εμπιστοσύνη των εκπαιδευτικών, στο προσκήνιο και όχι κρυμμένοι.
Στους αγώνες μας δεν υπήρξαμε ποτέ «τζάμπα μάγκες» και όταν έρχεται η στιγμή καταθέτουμε το κόστος των ενεργειών μας. Αυτή η στιγμή έχει φτάσει και σε αυτή τη διαδικασία. Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ η οποία είχε 48 εκλεγμένους αιρετούς και είχε βάσιμες πιθανότητες να τους αυξήσει σημαντικά, δηλώνει πως δεν νομιμοποιεί το εκλογικό αποτέλεσμα και δεν αποδέχεται την εκλογή στελεχών της με τέτοιου είδους διαδικασίες.
Τα στελέχη της που παρά τη μη συμμετοχή τους εκλέχτηκαν, παραιτούνται,χωρίς να συναρτούν την πράξη τους με πράξεις άλλων. Χωρίς κανένα προαπαιτούμενο. Απλά παραιτούνται! Από κάτι που είχαν κερδίσει και κατείχαν, όχι από κάτι που δεν είχαν ποτέ και δεν είχαν καμία ελπίδα να κερδίσουν ή είχαν σε μικρό ή ελάχιστο αριθμό με αποτέλεσμα να σκέφτονται ότι οι συνδικαλιστικοί τους αντίπαλοι έχουν περισσότερα να χάσουν.
Στη δική μας άποψη περί εκπροσώπησης και δημοκρατίας δεν χωρούν αμφιταλαντεύσεις ούτε δικαιολογίες. Δεν συμπορευόμαστε με αυτό που θέλουν άλλοι για να γινόμαστε αρεστοί, να επιβιώνουμε συνδικαλιστικά και να βολευόμαστε ατομικά. Διατηρούμε τις απόψεις μας, την συνδικαλιστική μας αυτονομία και δεν ετεροπροσδιοριζόμαστε. Δεν νιώθουμε ανασφάλεια επιζητώντας επιβεβαίωση από άλλους. Έχουμε στέρεες απόψεις και τις υπερασπιζόμαστε. Δεν έχουμε ούτε κυβερνητικά ούτε αντικυβερνητικά σύνδρομα. Δεν έχουμε αυταπάτες. Έχουμε κερδίσει πολλές μάχες και θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε ότι και αν συμβεί. Σε όλους τους αγώνες θα είμαστε όπως πάντα μπροστά και όποτε να γίνει η επόμενη εκλογική διαδικασία θα είμαστε και πάλι παρόντες.
Δεν θα επιτρέψουμε την κατάργηση του θεσμού του Αιρετού εκπροσώπου των εργαζόμενων.
Ο αγώνας μας θα είναι διαρκής και ανυποχώρητος!
Δημοκρατική Συνεργασία
Εκπαιδευτικών Π.Ε.