Είμαστε (με τους) αναπληρωτές του Κώστα Πετκόπουλου

Είμαστε (με τους) αναπληρωτές...

του Κώστα Πετκόπουλου -Αναπληρωτής δάσκαλος

Πριν προλάβει να ολοκληρωθεί η πορεία των εκπαιδευτικών, την Παρασκευή, στο κέντρο της Αθήνας, κεφάλια άνοιξαν, ξύλο έπεσε, χημικά και δακρυγόνα έριξαν οι αστυνομικές δυνάμεις, φυσικά, τα σχολεία έκλεισαν, και πάνω από όλα, οι γονείς αγχώθηκαν και, μέχρι κάποιο βαθμό, ίσως και να εκνευρίστηκαν. 
Σήμερα, μάλιστα, συνεχίζεται ο αγώνας των αναπληρωτών για τον μόνιμο διορισμό τους, μέσω ενός δικαιότερου συστήματος κριτηρίων.
Στο σημείο αυτό, νομίζω ότι είναι χρήσιμο να προσεγγίσουμε κάπως, το λόγο για τον οποίο εκνευρίστηκαν ή έστω αγχώθηκαν. 
Διαβάζοντας κανείς σε διάφορες σελίδες στο Facebook ή σε διάφορα διαδικτυακά sites τους λόγους για τους οποίους επήλθαν σε αυτή την κατάσταση οι γονείς, αντιλαμβάνεται με έκπληξη, ίσως, ότι ο λόγος του εκνευρισμού τους δεν είναι ο προφανής -που αφορά στα επαγγελματικά τους δικαιώματα, στην προϋπηρεσία, στην επικείμενη απόλυση των δασκάλων των παιδιών τους και σε όλο τον χαμένο κόπο και χρόνο από τη ζωή τους ο οποίος αφιερώθηκε στα παιδιά τους και στις οικογένειές τους, αλλά στο ότι ήταν κλειστά τα σχολεία. 
Και ήταν κλειστά τα σχολεία, από ποιους; από αυτούς που κάθονται τρεις μήνες το χρόνο, που κάθονται 15 μέρες τα Χριστούγεννα, που κάθονται σε γιορτές και αργίες κατά τη διάρκεια του χρόνου, που κάθονται 15 μέρες το Πάσχα και τέλος πάντων, τα σχολεία ήταν κλειστά από αυτούς που “κάθονται”.... 
Άρα, σύμφωνα με αυτήν την αντίληψη, οι δάσκαλοι των παιδιών δεν είναι εργαζόμενοι, δεν είναι αποδεκτές των συνεπειών των μνημονίων, δε βιώνουν εργασιακή ανασφάλεια, ούτε εργάζονται με καθεστώς ελαστικών σχέσεων εργασίας, ούτε κινδυνεύει ο βιοπορισμός τους, όπως συμβαίνει σε ολόκληρη σχεδόν την υπόλοιπη κοινωνία, στους επιμέρους τομείς και κλάδους της εργασίας. Και όλα αυτά, δεν μπορούν να ισχύουν για το δάσκαλο, γιατί ο δάσκαλος είναι αυτός που “κάθεται”… 
Γενικότερα, όμως, πέρα από αυτή την αντίληψη, παρατηρείται και μία περισσότερο εξειδικευμένη, κατά τομείς, απαξίωση της ίδιας της εργασίας του δασκάλου και της φύσης της. 
Αν ένας δάσκαλος δεν βάζει εργασίες στο σπίτι στους μαθητές του, εγκαλείται από τους γονείς να δώσει το λόγο για αυτή του την πρακτική. Αν, από την άλλη, βάζει εργασίες για το σπίτι, τότε κατηγορείται ότι “φορτώνει” πολύ τα παιδιά και τρώει τον ελεύθερό τους χρόνο. Επίσης, αν ο δάσκαλος ενδιαφερθεί για τη συμπεριφορά ενός μαθητή και προσπαθήσει να τον “μορφώσει” και να τον “παιδεύσει”, τότε είναι που ελλοχεύει σοβαρά ο κίνδυνος επίπληξης από το γονέα -στην καλύτερη περίπτωση- ή δίωξής του στο πλαίσιο κάποιας ΕΔΕ, την οποία ο γονέας θα προκαλέσει εις βάρος του δασκάλου. 
Από την άλλη πλευρά, αν μαθητές δεν μάθουν τρόπους ευγενείας , αν δεν μάθουν να είναι έντιμοι, να μη λένε ψέματα, να είναι συνεπείς, να μην βρίζουν, να μη σέβονται τους φίλους, τους ηλικιωμένους και τους δασκάλους τους, να μην έχουν οργάνωση, να μην πειράζουν τα πράγματα των άλλων και διάφορα άλλα τέτοια θέματα γενικότερης μόρφωσης, τότε, φταίει, πάλι, ο δάσκαλος που δεν τους τα έμαθε. Όλοι μας θα έχουμε ακούσει χαρακτηριστικά αυτό το περίφημο “ καλά, τι δάσκαλοι είναι αυτοί που έχετε; δεν σας μαθαίνουν τρόπους;” 
Όπως ο δάσκαλος, λοιπόν, σε όλα αυτά χρειάζεται δίπλα του την αμέριστη συμπαράσταση και την κοινή -με τη δική του- κατεύθυνση του σπιτιού και της οικογένειας του μαθητή, έτσι χρειάζεται τις οικογένειες των μαθητών του, συμπαραστάτες στον αγώνα που δίνει για να ανταπεξέλθει στα καθήκοντά του. 
Είναι η στιγμή, ίσως, όλη η κοινωνία να πρέπει να σταθεί στο πλευρό του Έλληνα εκπαιδευτικού. Ήρθε η ώρα, ίσως, η κοινωνία αυτή να επαναπροσδιορίσει τη σχέση της με τον δάσκαλο του παιδιού της. Ήρθε η ώρα, ίσως, να επανεξετάσουμε το ρόλο των αξιών ως κοινωνία, για να μπορέσουμε να πάμε όλοι ένα βήμα μπροστά, Αντιμετωπίζοντας αυτού του είδους κρίσης, την κρίση των αξιών. 
Στη ζωή όλα είναι θέμα επιλογών. Ορισμένες επιλογές, έχουν μεγάλο βάρος και ορίζουν την ίδια τη ζωή μας, από τη στιγμή που τις κάνουμε και μετά. Οι επιλογές, πάντως, που έχουν να κάνουν με τη στάση μας απέναντι σε αξίες, όπως το να στεκόμαστε δίπλα σε κάποιον που, πραγματικά, βάλλεται, αποτελούν ενδείξεις -ποιοτικές- μιας ανώτερης κοινωνίας. Αυτό είναι το στοίχημα που, με αφορμή τις διεκδικήσεις των δασκάλων των παιδιών της κοινωνίας αυτής, θα πρέπει κάθε μέλος της, μα και η ίδια, εν συνόλω, να κερδίσει. 
Γονείς και εκπαιδευτικοί στην ίδια μεριά, στην ίδια ομάδα, φορώντας όλοι την ίδια φανέλα.

ΚΟΥΚΟΥΡΙΚΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ « ΔΙ-ΟΡΙΣΜΟΙ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ: Ο δι-άλογος, η δι-ϋπουργική και το δί-καιο των εκπαιδευτικών Happy New… Σύστημα Διορισμών στην Εκπαίδευση…!!!

Σήμερα αναδεικνύεται, πέρα από κάθε αμφιβολία, ότι το ΔΙΚΑΙΟ και το ΑΔΙΚΟ σε ένα ΝΕΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΙΟΡΙΣΜΩΝ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ, το οποίο διαφαίνεται πως τις πρώτες μέρες του 2019 θα γίνει ΠΡΑΞΗ, αποτελούν έννοιες σαφώς αντικρουόμενες αλλά ταυτόχρονα ισχυρά αλληλένδετες. Μήπως τελικά η μεγαλύτερη παθογένεια της πολύχρονης αδιοριστίας στην εκπαίδευση, δεν ήταν η ίδια η απουσία μόνιμων διορισμών αλλά η απουσία γόνιμου και αποτελεσματικού διαλόγου για τη διαμόρφωση ενός σταθερού, βιώσιμου και διαχρονικού συστήματος προσλήψεων στη δημόσια εκπαίδευση…???

Τα τελευταία χρόνια, οι πολιτικές ηγεσίες του Υπουργείου Παιδείας αποδείχτηκαν κατώτερες των περιστάσεων καθώς αφενός απέτυχαν να αναδείξουν τις μεγάλες ανάγκες της εκπαίδευσης σε μόνιμο προσωπικό, αφετέρου απέφυγαν να ανοίξουν τη δύσκολη ομολογουμένως συζήτηση για τη διαμόρφωση, αποδεκτών από την πλειοψηφία, κριτηρίων για τις προσλήψεις στην εκπαίδευση. Από την άλλη, οι ομοσπονδίες των εκπαιδευτικών παρέμειναν ανενεργές και απαθείς, με αποτέλεσμα σήμερα να παρακολουθούν τις εξελίξεις αμήχανες, ενώ η σύνθεσή τους σε παρατάξεις δείχνει να τους επιβάλλει, για ευνόητους λόγους, άλλοτε μία ομηρία αφωνίας και άλλοτε μία διατύπωση γενικόλογων και ανεδαφικών, για τη δεδομένη χρονική συγκυρία, προτάσεων. Το γεγονός αυτό συνέβαλε καθοριστικά στην εμφάνιση συλλόγων και ενώσεων εκπαιδευτικών οι οποίοι επιχείρησαν, προς εξυπηρέτηση ημετέρων συμφερόντων αλλά και προσωπικής προβολής, να γίνουν οι επίσημοι συνομιλητές του Υπουργείου Παιδείας, παρακάμπτοντας τις περισσότερες φορές τις ομοσπονδίες και επιδεικνύοντας παράλληλα μία σειρά διαδικτυακών κυρίως δράσεων, χωρίς κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα. Όσο για την πλειοψηφία των αναπληρωτών αλλά και των υπολοίπων εν δυνάμει εκπαιδευτικών, δυστυχώς σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό επαναπαύτηκαν σε μία δεδομένη κατάσταση, φρόντισαν να είναι συνεχώς παρόντες στη μιζέρια των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, παραμένοντας διαχρονικά απόντες από τις εξελίξεις και τον ουσιαστικό διάλογο, ενώ σήμερα καλούνται να «φωτογραφίσουν» τους εαυτούς τους σε μία κατ’ ευφημισμόν δημόσια διαβούλευση. Το παρόν άρθρο, αναγνωρίζοντας ότι στις μεγάλες αλλαγές πάντα κάποιοι «δικαιώνονται» και κάποιοι «αδικούνται», δεν επιχειρεί να επιβάλλει προτάσεις και κριτήρια, αλλά φιλοδοξεί να αποτελέσει τροφή για σκέψη.

HAPPY NEW… ΑΣΕΠ: Το Ανώτατο Συμβούλιο Επιλογής Προσωπικού (ΑΣΕΠ) είναι ο επίσημος φορέας του ελληνικού κράτους ο οποίος διεξάγει τα τελευταία χρόνια πολυάριθμους διαγωνισμούς για την κάλυψη θέσεων μόνιμου προσωπικού. Η μεγάλη πλειοψηφία αυτών των διαγωνισμών (άνω του 90%) στηρίζεται στη λογική της μοριοδότησης ακαδημαϊκών προσόντων & εμπειρίας (προϋπηρεσίας) με ανώτατο όριο τους 84 μήνες, σε συνδυασμό με την κατανομή ποσοστού θέσεων για άτομα που είτε δε διαθέτουν εμπειρία είτε ανήκουν σε ειδικές κατηγορίες (τρίτεκνοι, πολύτεκνοι, ΑΜΕΑ, κλπ). Η λογική αυτή φαίνεται πως επιχειρείται για πρώτη φορά να εφαρμοστεί και στην εκπαίδευση με τη μορφή ενός ιδιότυπου συστήματος που καλείται να ισορροπήσει ανάμεσα σε παθογένειες του παρελθόντος αλλά και σε πολλαπλές πιέσεις ομάδων εκπαιδευτικών με «αντικρουόμενα» συμφέροντα.

HAPPY NEW… ΠΡΟΫΠΗΡΕΣΙΑ: Η προϋπηρεσία αποτελούσε πάντα ένα από τα βασικά κριτήρια για τις προσλήψεις στην εκπαίδευση. Η νέα εκδοχή της προϋπηρεσίας με ανώτατο όριο τους 120 μήνες είναι στην ουσία μία επέκταση της υπάρχουσας από το 2010, αλλά ανεφάρμοστης μέχρι και σήμερα ελλείψει μόνιμων διορισμών, νομοθεσίας (Ν. 3848/2010) στην οποία το ανώτατο όριο ήταν οι 60 μήνες. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι το επονομαζόμενο «ταβάνι στην προϋπηρεσία» υπήρχε ήδη από το 2010, χωρίς ωστόσο να υπάρχουν στη δεδομένη χρονική συγκυρία τόσο μεγάλες προϋπηρεσίες αναπληρωτών εκπαιδευτικών. Τα χρόνια όμως πέρασαν, μόνιμοι διορισμοί δεν έγιναν και εν έτει 2019 υπάρχουν αναπληρωτές εκπαιδευτικοί με πάνω από 150 μήνες προϋπηρεσία, οι οποίοι έχουν στηρίξει το δημόσιο σχολείο, υπηρετώντας την περασμένη δεκαετία σε πολυάριθμα μέρη της ηπειρωτικής και νησιωτικής Ελλάδας.

HAPPY NEW… ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ: Για τα ακαδημαϊκά προσόντα η συζήτηση πρέπει να τεθεί στη βάση του σε ποιο βαθμό πρέπει τα προαναφερθέντα να αποτελέσουν κριτήρια πρόσληψης εκπαιδευτικών. Από την εποχή της επετηρίδας κατά την οποία η επιρροή τους ήταν μηδενική αλλά και την εποχή του γραπτού διαγωνισμού κατά τον οποίο συνυπολογίζονταν με προσαύξηση στο βαθμό του γραπτού, όλα δείχνουν ότι περνάμε σε μία νέα εποχή εξίσωσής τους με την εμπειρία – προϋπηρεσία. Προφανώς οι εποχές έχουν αλλάξει και τα προαπαιτούμενα «προσόντα» ενός εκπαιδευτικού στη σημερινή εποχή είναι πολύ διαφορετικά απ’ ότι στο παρελθόν και συνεχώς αυξάνονται, ωστόσο τα όποια ακαδημαϊκά κριτήρια επιλεγούν αλλά και ο βαθμός προσμέτρησής τους στη συνολική μοριοδότηση θα πρέπει να εξυπηρετούν πρωτίστως τις ανάγκες του δημόσιου σχολείου και ουδόλως τις ανάγκες ενός ιδιόμορφου εμπορίου ακαδημαϊκών προσόντων.

HAPPY NEW… ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ: Η πολιτεία παραδοσιακά επέλεγε και επιλέγει για τις προσλήψεις αλλά και για τις υπηρεσιακές μεταβολές στην εκπαίδευση να ενισχύει, άλλοτε με μοριοδότηση, άλλοτε με ποσόστωση και άλλοτε με πρόταξη, το θεσμό της οικογένειας αλλά και την αναπηρία. Δεν αμφισβητεί κανείς ότι για την ενίσχυση της οικογένειας σαφώς και πρέπει να υπάρχουν αντισταθμιστικά μέτρα (επιδόματα παιδιών, πρόσβαση σε παιδικούς σταθμούς, φοροελαφρύνσεις, κλπ), είναι οξύμωρο όμως να υπάρχει μοριοδότηση του αριθμού των παιδιών για την πρόσληψη, με δεδομένο ότι κάποιοι δεν μπορούν να τεκνοποιήσουν ενώ κάποιοι άλλοι απλά δεν το επιθυμούν. Αντιστοίχως, η μοριοδότηση της αναπηρίας εγείρει μία ισχυρή αντίφαση καθώς αντιμετωπίζεται από την πολιτεία ως προνόμιο, ενώ η ουσιαστική ενίσχυση των ατόμων με αναπηρία θα μπορούσε να επιτευχθεί μέσω της δυνατότητας αξιοποίησης τους, με βάση τις πραγματικές τους ανάγκες και δυνατότητες, σε θέσεις στην εκπαίδευση (σχολεία, βιβλιοθήκες, γραφεία, κλπ) ώστε τα ίδια τα άτομα να είναι ανεξάρτητα, αυτόνομα και παραγωγικά.

Ας ελπίσουμε, η νέα χρονιά να φέρει επιτέλους τους πολυπόθητους για την εκπαίδευση μόνιμους διορισμούς. Όσο για το πώς θα πραγματοποιηθούν μην ξεχνάμε ότι στη ζωή και στο διάλογο τα πάντα είναι θέμα οπτικής…!!! Καλή νέα χρονιά, λοιπόν, με υγεία, περισσότερη ενσυναίσθηση, ουσιαστική συμμετοχή σε όσα μας αφορούν και φυσικά… καλούς διορισμούς…!!!

Πίνακες Διορισμών και Αναπληρωτών και άλλα ευτράπελα...Άρθρο του Αλέξανδρου Κουπατσιάρη, αναπληρωτή δασκάλου, στελέχους της ΔΗΣΥ, για το σύστημα διορισμών!!

Άρθρο του Αλέξανδρου Κουπατσιάρη, αναπληρωτή δασκάλου, στελέχους της ΔΗΣΥ, για το σύστημα διορισμών!!
 

Πίνακες Διορισμών και Αναπληρωτών και άλλα ευτράπελα...

Μόνο ως φάρσα και αστείο θα μπορούσε να εκλάβει κανείς τον "αγώνα" που δήθεν δίνει η κυβέρνηση και ο υπουργός Παιδείας για να λάβει τέλος η αδιοριστία επί δεκαετία των εκπαιδευτικών της χώρας και να μπει σε τάξη η κατάσταση που δημιουργήθηκε στους αξιολογικούς πίνακες.
Πριν από όλα όμως να αναφέρουμε συνοπτικά ότι η κυβέρνηση στο τέλος της τετραετούς θητείας της εξήγγειλε, ως συνέχεια του πολιτικού αφηγήματος "περί εξόδου από τα μνημόνια και άλλες ιστορίες", ότι προτίθεται να καταρτίσει σύστημα διορισμών σε βάθος τριετίας με 4500 διορισμούς στην ειδική αγωγή για το 2019, και άλλους 5250 για τη γενική αγωγή το 2020 και 2021 αντίστοιχα!

Παρατήρηση 1: Μιλάμε για σχεδιασμό, όχι αστεία! Απλά χρειάστηκαν 4 χρόνια για να "σχεδιάσουν" τα επόμενα 4!

Λαϊκισμός 1: Η ευαισθησία της κυβέρνησης για την ειδική αγωγή και η πρόταξή τους σε πιθανούς διορισμούς, όπως άλλωστε σημειολογικά πράττει και στην κλήση των αναπληρωτών τους τελευταίους Σεπτέμβρηδες. Όλα στο βωμό της επικοινωνίας και του προφίλ των κοινωνικά ευαίσθητων! Στην ουσία τίποτα.
Η συγκυβέρνηση βλέποντας ότι ο χρόνος στερεύει, όχι μόνο ο πολιτικός της, αλλά ακόμα και ο γραφειοκρατικός, 24/12 (παραμονή Χριστουγέννων, βρε ούτε Xmas στις Άλπεις δεν κάνουν οι άνθρωποι, άντε καμιά Άρτα το πολύ) έδωσαν το σχέδιο νόμου για διαβούλευση μέχρι 4/1.

Φάουλ 1: Αν υπήρχε η πραγματική διάθεση θα είχε γίνει μια ουσιαστική συζήτηση και δεν θα κατατίθεντο ν/σ μέσα στις εορτές των Χριστουγέννων.

Φάουλ 2: Το κάλεσμα των ομοσπονδιών των εκπαιδευτικών (ΔΟΕ-ΟΛΜΕ) αφού είχε εγκριθεί το σχέδιο από το υπουργικό συμβούλιο. Έτσι, μπαίνει η "βούλα" και μετά ζητούν επικύρωση από το συνδικαλιστικό κίνημα. Δε γίνονται έτσι οι δουλείες. Καλά έκαναν και δεν πήγαν στη συνάντηση!
Η ιστορία στη συνέχεια γνωστή, εξπρές νόμος στη Βουλή, κατάθεση τροπολογίας, κτλ.

Παρατήρηση 2: Αφού δόθηκε στη διαβούλευση έγιναν κοσμοϊστορικές αλλαγές. Το 2ο μεταπτυχιακό πήρε 1 μονάδα μοριοδότησης παραπάνω και στο βασικό πτυχίο αφαιρέθηκε μια μονάδα στο άριστα. Α, ναι και το τέκνο θα λαμβάνει από 2 πια 3 μόρια! Καλά δήλωσε ο Υπουργός ότι "διαβουλεύτηκε 14 μήνες" και ότι "από το 1974 έχει να γίνει τόση συστηματική διαβούλευση". Γελάνε και τα τσιμέντα στο προαύλιο του τελευταίου μονοθέσιου σχολείου!

Ας προχωρήσουμε και στο νομοσχέδιο και στη σχετική μοριοδότηση που προτείνεται. Για όποιον δεν γνωρίζει αυτή περιλαμβάνει τους παρακάτω τρεις πυλώνες μοριοδότησης:
α) η προϋπηρεσία ως αναπληρωτής εκπαιδευτικός, έως και τους 120 μήνες, με μία (1) μονάδα για κάθε μήνα.
β) τα ακαδημαϊκά προσόντα με μέγιστο τα 120 μόρια:
• Διδακτορικό δίπλωμα: 40 μονάδες.
• Μεταπτυχιακός τίτλος σπουδών ενός (1) τουλάχιστον ακαδημαϊκού έτους: 20 μονάδες.
• Δεύτερος μεταπτυχιακός τίτλος σπουδών ενός (1) τουλάχιστον ακαδημαϊκού έτους: 8 μονάδες.
• Δεύτερο πτυχίο: 16 μονάδες
• Ο βαθμός του πτυχίου έως 20 μονάδες: για πτυχία με βαθμολογική κλίμακα από ένα (1) έως δέκα (10) υπολογίζεται τέσσερις (4) μονάδες για κάθε βαθμό του πτυχίου πάνω από το βαθμό πέντε (5), καθώς και κλάσματα αυτής με στρογγυλοποίηση στο δεύτερο δεκαδικό ψηφίο
• Γνώση μιας (1) ξένης γλώσσας: Άριστη : 8 μονάδες. Πολύ καλή: 6 μονάδες. Καλή: 4 μονάδες.
• Πιστοποιημένη γνώση χειρισμού ηλεκτρονικού υπολογιστή Α΄ επιπέδου (ενότητες Επεξεργασία Κειμένου, Υπολογιστικά Φύλλα και Υπηρεσίες Διαδικτύου): 4 μονάδες.
• Πιστοποιημένη Επιμόρφωση Α.Ε.Ι διάρκειας τουλάχιστον τριακοσίων (300) ωρών και επτά (7) μηνών: 4 μονάδες.
γ) τα κοινωνικά κριτήρια:
• ο αριθμός των τέκνων: 3 μονάδες για κάθε τέκνο.
• η αναπηρία 67% και άνω του υποψηφίου ή του/της συζύγου ή τέκνου: 20 μονάδες.

Ψέμα 1: Η "καλή" μας κυβέρνηση κόντρα σε όλους έβαλε ταβάνι 120 μήνες, και μάλιστα τόνιζε "κόντρα στα παπαγαλάκια που έλεγαν για 84 μήνες" με το σκεπτικό ότι αφορά τη δεκαετία της αδιοριστίας. Δηλαδή 1 σχολικός χρόνος σύμβασης (9μηνης) είναι 1 χρόνος προϋπηρεσίας; Προφανώς και επειδή οι πίνακες θα κλειδωθούν σε πρώτη φάση για 3 χρόνια θέλουν να γλιτώσουν το ταβάνιασμα περίπου 2-3 γενιών. Είναι ισότητα και αξιοκρατία να σε έχει χρησιμοποιήσει το σύστημα 10 χρόνια και παραπάνω και να "πρέπει" να δώσει τώρα δικαίωμα ισότιμης δυνατότητας και αυτών με καθόλου χρόνο προϋπηρεσίας;

Παρατήρηση 3: Τα δυσπρόσιτα που μετρούσαν διπλά κι έπειτα δε μετρούσαν και ξαναμέτρησαν και δε θα μετράνε τώρα! Ναι ρε φίλε! Τζακ ποτ είναι!

Παρατήρηση 4: Σαφώς και το νομοσχέδιο επικαλείται γενικά και αόριστα τη νομολογία, το Σύνταγμα και τις αποφάσεις του ΣΤΕ και δεν υπάρχει κανένα νομικοτεχνικό δημόσιο κείμενο που να στηρίζει όσα προτείνει. Οι τύποι αυτοί, γιατί σε αυτό είναι γάτοι, ζύγισαν τις λιγότερες δυνατές νομικές προσφυγές επί του όποιου πιθανού προτεινόμενου συστήματος διορισμών και κατάρτισης πινάκων και αυτό πρότειναν! Ωμά και ξεδιάντροπα!

Λαϊκισμός 2: Το αμίμητο επιχείρημα του Υπουργείου ότι οι επιτυχίες στον ΑΣΕΠ και τα δυσπρόσιτα πριμοδότησαν τους εκπαιδευτικούς για να καταλάβουν τη θέση τους στον πίνακα. Δηλαδή, τόσο καιρό έχουμε 5-6 διαφορετικών ταχυτήτων εκπαιδευτικούς που ξαφνικά θα τσουβαλιαστούν όλοι! Με ΑΣΕΠ, με παράλληλη, με μεταπτυχιακό, με δυσπρόσιτα, με παιδιά, με 10 χρόνια κ.ά. Πήγες δυσπρόσιτο, κλείδωσε ο πίνακας έμεινες ψηλά! Πήγες παράλληλη, μετέφερες την προϋπηρεσία! Έκανες μεταπτυχιακό στην ειδική διορίζεσαι στη γενική!

Ελαφρυντικό 1: Σαφώς και δεν ευθύνεται αποκλειστικά η τελευταία κυβέρνηση, αλλά και όλες οι προηγούμενες που δεν έσκυψαν πάνω στη "Λερναία Ύδρα" που φτιάχνονταν στο πεδίο της εκπαίδευσης. Υπήρχε κάποια βούληση, κατά τη γνώμη μου, σε κάποια στιγμή που όμως δεν εφαρμόστηκε, άρα και δεν μπορεί ούτε να κατηγορηθεί ούτε να αγιοποιηθεί! Βλέπε κριτική στο νόμο Διαμαντοπούλου! Προφανώς και αναφέρομαι στο κομμάτι των διορισμών, που προέβλεπε μεταβατική περίοδο απορρόφησης και έπειτα κοινή αφετηρία, έστω με τις όποιες στρεβλώσεις, για τους περισσότερους.
Το ζήτημα των διορισμών έγκειται στο αν θα γίνουν από το ΑΣΕΠ, αλλά στην παρούσα φάση ο οργανισμός γίνεται πολιτικό εργαλείο στα χέρια της κυβέρνησης.

Λαϊκισμός 3: Ναι, να συμφωνήσω ότι ο γραπτός διαγωνισμός δεν είναι τέτοιος που να μπορεί να διασφαλίσει την κατάρτιση ενός επιστήμονα! Δηλαδή, τι επιστήμονες κάνουν μάθημα που διορίστηκαν με ΑΣΕΠ από το 1998 μέχρι το 2008; Α πα πα! Δηλαδή, αν το καλοσκεφτείς, ακόμα και οι πανελλαδικές κάτι τέτοιο ήταν! Μάλλον από τύχη γίναμε όλοι επιστήμονες! Αλλά, ναι θα καταργηθούν όλα όπως λέει ο υπουργός. Μια σοβαρή συζήτηση θα ήταν τι είδους διαγωνισμός πρέπει να υπάρξει! Σαφώς και δεν μπορούν 5 πολλαπλής επιλογής να δίνουν το 25% της βαθμολογίας. Συστήματα υπάρχουν, θέληση δεν υπάρχει.

Φάουλ 3: Κατηγοριοποίηση βασικού πτυχίου! Από πότε μοριοδοτείται ο βαθμός πτυχίου και συνδέεται ο βαθμός με την επιστημονική κατάρτιση; Ο πτυχιούχος με 6 που εργάζεται είναι λιγότερο καταρτισμένος από αυτόν με 9; Το πτυχίο δεν κατοχυρώνει τα εργασιακά δικαιώματα; Και στην τελική υπάρχει κάθετη και οριζόντια διασύνδεση των τμημάτων; Οι "παλαιές" σχολές και τα κεντρικά πανεπιστήμια λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο με τα περιφερειακά; Ευτυχώς που ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κατά τις αριστείας!

Παράδοξο 1: Βασικό πτυχίο (ναι αυτό με το οποίο θα δουλέψεις) με βαθμό 5 = 4 μόρια. Δεύτερο πτυχίο με άριστα 10 (άσχετο με το αντικείμενο εργασίας)=16 μόρια! Ναι, θέλουμε αυξημένα προσόντα, βλέπεις οι ανάγκες είναι τέτοιες... Εκτός αν έχεις σπουδάσει 2 φορές το ίδιο γνωστικό αντικείμενο!

Φάουλ 4: Εξίσωση όλων των μεταπτυχιακών. Είναι το ίδιο ένα μεταπτυχιακό μονοετές με ένα τριετές; Έχει τις ίδιες πιστωτικές μονάδες; Πόσα μεταπτυχιακά έχουν πια υποχρεωτική την εκπόνηση διπλωματικής διατριβής; Στα μεταπτυχιακά ο βαθμός δεν έχει ρόλο; Είναι ίδιο αν έχεις 6 και να έχεις 10; Καλά ρε, αθεόφοβοι, 20 μόρια στο μεταπτυχιακό; 2,5 χρόνια δουλειάς; Και η μπαρούφα ότι ναι είναι από δημόσια πανεπιστήμια, αυτό έλειπε να είναι και από ΙΕΚ; Πού ακούστηκε υπουργείο να καλεί να γίνουν καταγγελίες αν υπάρχουν μαϊμού μεταπτυχιακά; Ποιος είναι δηλαδή ο ρόλος των υπηρεσιών και φορέων του υπουργείου; Και στο τελευταίο, κατά μέσο όρο ένα μεταπτυχιακό κοστολογείται 5000€, όσο δηλαδή το μισό εισόδημα ενός αναπληρωτή! Ευτυχώς που ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κατά των ιδιωτικών Πανεπιστημίων!

Φάουλ 5: Δεύτερο μεταπτυχιακό... Με λίγα λόγια προωθείται με τον πλέον ύπουλο τρόπο η φάμπρικα των μεταπτυχιακών. Να έχουν δουλειά καμιά 30.000 διδάκτορες τα παιδιά και να παράγεται και προάγεται η γνώση! Προφανώς και αυτά είναι αστεία πράγματα! Ας πούνε ξεκάθαρα θέλουμε να δώσουμε δουλειά στο πανεπιστημιακό συνάφι μας και να πληρώνετε κορόιδα! Εδώ το Σύνταγμα δεν υπάρχει; Έχουν όλοι δωρεάν πρόσβαση και δυνατότητα;

Φάουλ 6: Γνώση 1 ξένης γλώσσας. Γιατί τέτοιος εμπαιγμός; Οι άλλες γλώσσες; Κρίμα...

Φάουλ 7: Χειρισμός κομπιούτερ...πιστοποιημένος! Ναι, όλοι οι 40+ γνωρίζουν από υπολογιστές στα σχολεία και πρέπει οι νέοι να ξέρουν! Να μου πεις κάποιος πρέπει να συνδέει τα μηχανήματα, να φτιάχνει το blog του σχολείου και πόσα άλλα... Γιατί σε αυτήν τη χώρα η πιστοποίηση μετράει!

Φάουλ 8: Τα σεμινάρια 300 ωρών... Προτείνω και αυτά των 25 και αυτά των 30 και άλλα και οι ημερίδες και τα σεμινάρια... Τσάμπα τόσα χαρτιά;

Φάουλ 9: Για πρώτη φορά στο δημόσιο δεν μοριοδοτείται ο γάμος ή το σύμφωνο! Δηλαδή, κάτι που θεωρείται από την πολιτεία ή την εφορία ως δεσμός και λαμβάνεται ως "ένα" δεν αναγνωρίζεται. Βέβαια αυτά είναι μικροαστικά στερεότυπα. Έχω ήδη αρχίσει να καλώ τη γυναίκα μου ως συμβία ή ως σύντροφο! Βλέπεις η φιλελεύθερη συμβίωση είναι must! Και για να σοβαρευτούμε με το γάμο πήγε περίπατο και η μονογονεϊκή οικογένεια και άλλες περιπτώσεις!

Φάουλ 10: 3 μόρια το παιδί! Αν είναι δυνατόν! Αν ζούσαμε στην Κίνα που απαγορεύεται να κάνεις πάνω από 1 θα ήταν τέλειο! Αλλά στη χώρα μας, που οι γεννήσεις φτάσανε στα μεταπολεμικά δεδομένα; Σιγά τώρα μη δώσουμε μόρια στα παιδιά! Από τους διορισμούς των πολυτέκνων επί ΝΔ και Καραμανλή φτάσαμε στην πλήρη απαξίωση της οικογένειας. Σε αυτή τη χώρα η έννοια σχέδιο για το θέμα της υπογεννητικότητας είναι άγνωστη! Άλλωστε το ατού του πρωθυπουργού κατά πρόσφατη δήλωσή του είναι η οικονομία! Να μαζευτούν λοιπόν μια μέρα οι Υπουργοί να παίξουν Υπερατού! Κρίμα για τούτο το λαό!

Φάουλ 11: Η αναπηρία 67% και άνω... Και καλά κάνει και μοριοδοτείται! Η αναπηρία 50%; Α, δεν έχεις τίποτα, καλύτερα να μην το πεις κιόλας μην έχεις και κανένα κόλλημα στο διορισμό! Δεν είναι κοινωνικό το κράτος μας; Πώς; Αφού δίνει τόσα επιδόματα!

Και τέλος, ας πούμε ότι το ψηφίζουν, ότι προλαβαίνουν το ΦΕΚ, την προκήρυξη το ΑΣΕΠ και οι πίνακες και όλα.
Παράδοξο 2: "Ο γέγονε γέγονε", αφού καταθέσουμε χαρτιά και τα ρέστα όταν κληθούμε! Θα μας ακολουθούν για μια τριετία, όσο και το βάθος διορισμών! Αλλά να μου πεις αυτοί δεν έχουν προσδιορίσει ούτε τον αριθμό κατά κλάδο ούτε τη βαθμίδα. Δηλαδή αντιμετωπίζουν το θέμα αριθμητικά και όχι ποιοτικά ως προς τις ανάγκες της εκπαίδευσης.

Φάουλ 11+1: Η φάση με την ιδιωτική προϋπηρεσία... Κάθε έννοια του δημόσιου σχολείου, του σεβασμού στον εργαζόμενο στο δημόσιο τομέα, έστω και συμβασιούχου καταλύεται! Αυτή η προϋπηρεσία μπορεί να αναγνωρίζεται ασφαλιστικά, μισθολογικά, συνταξιοδοτικά, αλλά όχι να προσμετράται σαν να αποκτήθηκε στο δημόσιο σχολείο!

Ερώτημα 1: Και αν εφαρμοστεί και σκάσει μύτη ο άλλος με 7-8 χρόνια προϋπηρεσίας, διδακτορικό, μεταπτυχιακό, 2ο πτυχίο,, υπολογιστές, ξένη γλώσσα, παιδιά, θέλω να δω πια το κλίμα μέσα στα σχολεία! Εκεί, Υπουργέ μου, να δούμε το γέλιο που θα 'χει! 30άρηδες με προσόντα που δεν θα έχουν όλοι οι 50άρηδες ενός σχολείου! Και τότε θέλω να δω τη νέα τάξη πραγμάτων και θα αξιολογηθούν όλοι και όλα! Μόνιμε ακούς; Να στο αναλύσω παραπάνω;

Πολλά έγραψα και πολλά είπα, αλλά πώς να αποδομήσεις αυτό το νομοσχέδιο με 2 γραμμές; Άλλα τόσα θα μπορούσαν να γραφτούν... Και αν το καλοσκεφτείς ξεπερνούν σε έκταση κάποιες εργασίες μεταπτυχιακών! Μου...χα...χα... Τέλος, σαφώς και όλα αυτά εκφράζουν τον γράφοντα και κανέναν άλλο και σκοπό έχουν, με αφορμή την απεργία της 11/1, να διασκεδάσουν τις καταστάσεις στην έκταση της τραγικότητας και των ανακατατάξεων που προκαλεί το νομοσχέδιο στις ζωές των 30.000 υπηρετούντων αναπληρωτών εκπαιδευτικών και των 150.000 εκπαιδευτικών των πινάκων.

Αλέξανδρος-Αριστοτέλης Κουπατσιάρης, Σητεία, 10/1/2019
Αναπληρωτής Δάσκαλος, Αριθμός μορίων 140-150

Υ.Γ. Στο δια ταύτα αν θα μπορούσα να στοιχειοθετήσω μια πρόταση για το σύστημα διορισμών, χωρίς να έχω βέβαια τη νομικοτεχνική δυνατότητα, (γι αυτό υπάρχουν ένα κάρο αρμόδιοι φορείς και υπηρεσίες), θεωρώ ότι ένα μεικτό σύστημα διορισμών στην κλίμακα του 50%-50% ή 60%-40% που θα απορροφά τους έχοντες μακρά προϋπηρεσία (40%) και θα δίνει τη δυνατότητα και σε όλους τους υπόλοιπους (60%) είτε με ενός νέου τύπου (γραπτό) διαγωνισμό είτε (και) με προσμέτρηση όλων των τυπικών προσόντων θα μπορούσε να αποτελέσει τη μαγιά συζήτησης για μια ενδεχόμενη πρόταση!

Κάλεσμα συμμετοχής στην 24ωρη απεργία της ΔΟΕ στις 14 Ιανουαρίου 2019 και στο συλλαλητήριο στη Βουλή

11 Ιανουαρίου 2019

Κάλεσμα συμμετοχής στην 24ωρη απεργία της ΔΟΕ στις 14 Ιανουαρίου 2019

και στο συλλαλητήριο στη Βουλή           

                       Τα ΜΑΤ (που θα καταργούσαν…) της συγκυβέρνησης των αριστεροακροδεξιών συγκυβερνητών Τσίπρα – Καμμένου, «έλουσαν» με χημικά «άριστης ποιότητας» (όχι σαν των παλιών μνημονιακών Μερκελιστών) τους απεργούς εκπαιδευτικούς, οι οποίοι προσπάθησαν να πάνε στο Μέγαρο Μαξίμου για να συναντήσουν τον Πρωθυπουργό, αλλά εμποδίζονταν από αστυνομικές κλούβες (οι οποίες ως γνωστόν και με βάση τη δήλωση του Πρωθυπουργού, δεν υπάρχουν πουθενά, ώστε να κρύβεται πίσω τους…).

            Το σπασμένο κεφάλι της εκπαιδευτικού που βρέθηκε κάτω από εκεί που έσκασε η χειροβομβίδα κρότου λάμψης, υποδηλώνει το υψηλό επίπεδο ποιότητας των προμηθειών που κάνουν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ για να προστατεύουν τη Χώρα από επικίνδυνους κακοποιούς, όπως οι δάσκαλοι των παιδιών του ελληνικού λαού! Λίγους μήνες πριν σε ένα άλλο συλλαλητήριο, άλλο ένα σπασμένο κεφάλι εκπαιδευτικού είχε πιστοποιήσει την ευαισθησία με την οποία οι δυνάμεις ασφάλειας, αντιμετωπίζουν τους διαδηλωτές!

Οι καταγέλαστοι, πρώην μνημονιοσκίστες, έχουν ξεπεράσει κάθε όριο ανοχής. Αφού πρώτα απαγόρευσαν τις διαδηλώσεις για να στρώσουν το «κόκκινο χαλί» για την υποδοχή της «Goback» κυρίας Μέρκελ, στη συνέχεια αντιμετώπισαν με απαράδεκτη αναλγησία την κινητοποίηση των εκπαιδευτικών, προχωρώντας σε αδικαιολόγητη χρήση βίας.

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, καταγγέλλει την συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και καλεί όλους τους εκπαιδευτικούς να συμμετέχουν στην απεργιακή κινητοποίηση της ΔΟΕ τη Δευτέρα 14 Ιανουαρίου και στο συλλαλητήριο που θα γίνει την ίδια ημέρα στις 3μμ στη Βουλή.

Απαιτούμε την απόσυρση της τροπολογίας για τους διορισμούς. Λέμε ΟΧΙ στην απαξίωση του πτυχίου των εκπαιδευτικών, στη μη προσμέτρηση ολόκληρης της προϋπηρεσίας των αναπληρωτών. Λέμε όχι στην ανεργία χιλιάδων συναδέλφων μας.

Δημοκρατική Συνεργασία

Εκπαιδευτικών Π.Ε.