Συνοπτικός οδηγός αιτήσεων απόσπασης εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης από ΠΥΣΠΕ σε ΠΥΣΠΕ, σε δομές ΕΑΕ/ΚΕΔΑΣΥ και σε φορείς και υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας

Συνοπτικός οδηγός αιτήσεων απόσπασης εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης από ΠΥΣΠΕ σε ΠΥΣΠΕ, σε δομές ΕΑΕ/ΚΕΔΑΣΥ

και σε φορείς και υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας

Διαβάστε εδώ:

https://drive.google.com/file/d/1bW43DiVklLb8tmqNUVWgwM1YIf5HPijv/view?usp=sharing

Απαντάμε στην κυβέρνηση της ΝΔ μαζικά, ενωτικά, αγωνιστικά! Όλοι στην απεργία στις 28 Φεβρουαρίου 2024!

Απαντάμε στην κυβέρνηση της ΝΔ μαζικά, ενωτικά, αγωνιστικά!

Όλοι στην απεργία στις 28 Φεβρουαρίου 2024!           

                Η κυβέρνηση της ΝΔ κινείται σταθερά σε μία τροχιά ασύμπτωτη με τις ανάγκες, τις προσδοκίες και τις απαιτήσεις της κοινωνίας. Οι κινητοποιήσεις των εργαζόμενων, των φοιτητών, των αγροτών, το πρόβλημα της αδυναμίας εύρεσης στέγης, τα αλλεπάλληλα περιστατικά ανομίας, η έξαρση βίας και των δολοφονιών, οι γυναικοκτονίες, τα ξεκαθαρίσματα λογαριασμών μεταξύ εγκληματικών συμμοριών, η επανεμφάνιση της τρομοκρατίας, οι δολιοφθορές σε υποδομές (αγωγός ύδρευσης Αίγινας, ηλεκτροδότησης Κρήτης), η βία στα σχολεία, οι συμμορίες ανηλίκων, η γηπεδική βία, έχουν διαμορφώσει την αντίληψη πως η κυβέρνηση της ΝΔ έχει χάσει τον έλεγχο και βρίσκεται πια σε μεγάλη απόσταση από τις κυρίαρχες ανάγκες και ανησυχίες του λαού.

                Το ψήφισμα της ολομέλειας του Ευρωκοινοβουλίου για τις σοβαρές απειλές κατά της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου και των θεμελιωδών δικαιωμάτων στη Χώρα μας, με αναφορά στο σκάνδαλο των υποκλοπών – παρακολουθήσεων, στις έρευνες για το «έγκλημα» στα Τέμπη οι οποίες έχουν «βαλτώσει» για έναν ολόκληρο χρόνο δημιουργώντας σοβαρότατες υπόνοιες για συγκάλυψη των ευθυνών υψηλόβαθμων πολιτικών προσώπων και στελεχών, στις παρεμβάσεις της κυβέρνησης στις ανεξάρτητες αρχές, στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, στη λειτουργία της δικαιοσύνης, στη δράση της ΕΥΠ, αποτελεί μια τεράστια κηλίδα στο κυβερνητικό αφήγημα της δήθεν Χώρας υπόδειγμα λειτουργίας και προόδου. Το αίσθημα ατιμωρησίας σε συνδυασμό με τις απόπειρες συγκάλυψης ευθυνών επιτείνουν την ατμόσφαιρα αμφισβήτησης της κυβερνητικής πλειοψηφίας.

                Το σχέδιο νόμου για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, το οποίο παρουσιάστηκε χωρίς ουσιαστικό επιστημονικό αλλά και πολιτικό διάλογο, δημιουργεί  όλο και περισσότερο την αυξανόμενη πεποίθηση πως οδεύουμε σε ιδιωτικά πανεπιστήμια «μικρομάγαζα» παραγωγής πτυχιούχων επί χρήμασι, σε βάρος του ιστορικά πιο ισχυρού μηχανισμού κοινωνικής κινητικότητας στη Χώρα. Η εισαγωγή της δυνατότητας ίδρυσης παραρτημάτων με βάση συμφωνίες πιστοποίησης ή δικαιόχρησης δίνει τη δυνατότητα στους ιδιοκτήτες κολλεγίων να τα αναβαθμίσουν σε πανεπιστήμια.  Είναι χαρακτηριστικό πως ενώ αρχικά η κυβέρνηση μιλούσε για αυστηρό έλεγχο της ποιότητας των προγραμμάτων σπουδών των ξένων παραρτημάτων, τελικά θεσμοθετούν ότι αρκεί ένα πιστοποιητικό από το μητρικό ίδρυμα!

Διάχυτη είναι επίσης η ανησυχία και καχυποψία ότι άδειες ίδρυσης μη κρατικών πανεπιστημίων θα προσφερθούν ακόμα και σε αμφίβολης ποιότητας ιδιωτικά επιχειρηματικά σχήματα που είναι τοποθετημένα σε ευαίσθητες αγορές, όπως για παράδειγμα στην υγεία, απομυζώντας κυριολεκτικά τόσο τους πόρους των ασφαλιστικών ταμείων όσο και τα εισοδήματα των πολιτών. Όλα αυτά πυροδοτούν ένα δικαιολογημένο κλίμα αντιπαράθεσης και αντίθεσης ακόμα και σε όσους ήταν διατεθειμένοι να συμμετέχουν σε μία σοβαρή συζήτηση για την αλλαγή του θεσμικού πλαισίου που αφορά στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

                Η ακρίβεια, την οποία τα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα βιώνουν με σκληρό και βασανιστικό τρόπο, εξελίσσεται σε μείζον πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό πρόβλημα. Ο επίμονος και υψηλός πληθωρισμός των τροφίμων εξαφανίζει τα πενιχρά εισοδήματα των μισθωτών και των συνταξιούχων ακυρώνοντας τις αυξήσεις κοροϊδία, μετά από μία δεκαπενταετία διαρκών περικοπών. Το κυβερνητικό αφήγημα πως όλα οφείλονται σε παγκόσμια γεγονότα, έχει μεν μια βάση αλήθειας αλλά ακυρώνεται από το γεγονός πως ακόμα και όταν οι διεθνείς τιμές του πετρελαίου και του φυσικού αερίου υποχωρούν, οι τιμές στην Ελλάδα παραμένουν υψηλές, αναδεικνύοντας αδιερεύνητες πτυχές της λειτουργίας των αγορών που συνδέονται με την κερδοσκοπία αλλά και με διαρθρωτικού και οργανωτικού τύπου προβλήματα που η κυβέρνηση δεν έχει μπορέσει να λύσει.

                Στον χώρο της εκπαίδευσης, είναι εμφανής η αδυναμία παρουσίασης μιας προοδευτικής εκπαιδευτικής πολιτικής που θα απευθύνεται σε ολόκληρο το εκπαιδευτικό σύστημα. Χωρίς όραμα, χωρίς προσανατολισμό, το υπουργείο Παιδείας πορεύεται μεταξύ άγνοιας, αδιαφορίας, αδιαλλαξίας και αυτάρεσκης αλαζονείας, χωρίς διάλογο και με μόνιμη τακτική την προσφυγή στα δικαστήρια. Για κανένα από τα μεγάλα ή μικρά προβλήματα της εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών δεν υπάρχει όχι λύση αλλά ούτε καν δρομολόγηση ενεργειών για μελλοντική διευθέτηση. «Παχιά» λόγια, δήθεν αγνές προθέσεις, επικοινωνία, γραφειοκρατία, διοικητισμός, προσωπικές στρατηγικές πολιτικής επιβίωσης και εμφανής στρεβλή πεποίθηση πως όλα μπορούν να λυθούν με την τεχνολογία και με απλά πατήματα κουμπιών, χωρίς όμως ακόμα και σε αυτή την κατεύθυνση να γίνεται κάτι ουσιαστικό και πρωτοπόρο!

Η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να συνεχίζεται με γραμμικά αδιατάρακτο τρόπο. Ο κόσμος της εργασίας οφείλει να καταθέσει αγωνιστικά την αντίθεσή του στην κρατούσα κατάσταση. Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης καλεί όλους τους εκπαιδευτικούς να συμμετέχουν μαζικά στην 24ωρη απεργιακή κινητοποίηση και στα συλλαλητήρια, στις 28 Φεβρουαρίου 2024. Να δώσουμε όλοι μαζί μια απάντηση στην αυτάρεσκη αλαζονεία της κυβέρνησης της ΝΔ. Να απαιτήσουμε όλοι μαζί καλύτερες ημέρες για την Παιδεία στη Χώρα μας.

Διεκδικούμε:

• Ουσιαστικά μέτρα αντιμετώπισης της ακρίβειας και της αισχροκέρδειας
• Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη
• Πάταξη της φοροδιαφυγής
• Αυξήσεις στους μισθούς, επιστροφή των δώρων και του κλεμμένου Μ.Κ. από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ
• Συλλογική σύμβαση εργασίας
• Κατάργηση της εισφοράς 2% για την ανεργία 
• Επαρκή χρηματοδότηση για την κάλυψη των αναγκών των σχολείων
• Αντισεισμικό έλεγχο και έλεγχο πυρασφάλειας όλων των σχολικών κτηρίων
• Μόνιμους διορισμούς στην εκπαίδευση για την κάλυψη των μεγάλων αναγκών
• Εξίσωση των δικαιωμάτων μόνιμων και αναπληρωτών εκπαιδευτικών
• Εξίσωση του ωραρίου για όσους υπηρετούν σε ολιγοθέσια νηπιαγωγεία και δημοτικά με όσων υπηρετούν σε πολυθέσια νηπιαγωγεία και δημοτικά σχολεία

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ!

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΧΑΡΙΖΕΤΑΙ. ΟΛΑ ΚΕΡΔΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ!

Δημοκρατική Συνεργασία

Εκπαιδευτικών Π.Ε.

Συνοπτικός συνταξιοδοτικός οδηγός 2024

Συνοπτικός συνταξιοδοτικός οδηγός 2024

Πατήστε εδώ: https://drive.google.com/file/d/1bW43DiVklLb8tmqNUVWgwM1YIf5HPijv/view?usp=sharing

3η Δεκεμβρίου, Παγκόσμια ημέρα ΑμεΑ. Στήριξη με έργα και όχι με λόγια και όρους «φιλανθρωπίας»

3^η Δεκεμβρίου, Παγκόσμια ημέρα ΑμεΑ.

Στήριξη με έργα και όχι με λόγια και όρους «φιλανθρωπίας»

Η 3^η Δεκεμβρίου έχει οριστεί ως παγκόσμια ημέρα ΑμεΑ. Στερεοτυπικά αναγνωρίζεται ως αναπηρία μόνο η κινητική, ενώ στην πραγματικότητα αφορά ένα μεγάλο φάσμα ζητημάτων ψυχικής, σωματικής  -ή συνδυασμού αυτών των δύο-  υγείας, τα οποία θέτουν την κοινωνική υπόσταση του ατόμου σε επισφάλεια, λόγω αφετηριακής μειονεξίας και δυσανάλογων απαιτήσεων για εξασφάλιση ισότιμων όρων αξιοπρεπούς διαβίωσης.

Η πολιτεία, ως οφείλει, έχει θεσπίσει μέτρα αντιστάθμισης, πολλά εκ των οποίων παραμένουν σε προγραμματικό στάδιο κυβερνητικών διακηρύξεων ή αντικειμενικώς ανεφάρμοστα για λόγους που αφορούν στις πραγματικές δυνατότητες υλοποίησής τους. Αυτό το τελευταίο είναι το μόνο συγγνωστό προς αυτούς που χαράσσουν κοινωνική πολιτική, αφού μάλλον οι όποιες αρρυθμίες κοινωνικής εξισορρόπησης είναι αποτέλεσμα ενσυνείδητης επιλογής.

Κατά συνέπεια η τοποθέτηση βοηθητικών μπαρών και διαζωμάτων, για παράδειγμα,  για την πρόσβαση σε δημόσιες υπηρεσίες και άλλους χώρους στους οποίους οι άνθρωποι διαντιδρούμε, είναι μια σωστή κίνηση, αλλά δεν μπορεί να εξαντλείται σε αυτό η κοινωνική πολιτική. Το ίδιο και η απόδοση συντάξεων και επιδομάτων αναπηρίας, αφού αφενός τα ποσά έχουν «φιλανθρωπικό» χαρακτήρα (επίδομα βαριάς αναπηρίας 338€/μήνα) και αφετέρου συχνά οι προϋποθέσεις είναι τόσο στενές, ώστε ταΑμεΑ να πρέπει να είναι ήδη μακράν κάτω από το όριο της ανθρώπινης αξιοπρέπειας όσον αφορά στην υλική τους υποστήριξη (δικαίωμα επιδόματος βαριάς αναπηρίας έχουν μόνο οι άνεργοι).

Τα ΑμεΑ δεν είναι πάντοτε απολύτως ανίκανα προς εργασία. Μάλιστα αυτό είναι το ζητούμενο, αφού μέσω της συμμετοχής τους στην παραγωγική διαδικασία, συμβάλλουν ενεργά στον κοινό μας βίο και με τον τρόπο αυτό ενδυναμώνονται και έχουν τη δυνατότητα να αναπτύσσουν ελεύθερα την προσωπικότητά τους.

Όπως σε κάθε επαγγελματικό χώρο έτσι και στον χώρο της εκπαίδευσης υπάρχουν αρκετοί συνάδελφοι με βαριά ζητήματα υγείας (ΑμεΑ), των οποίων οι υπηρεσιακές ανάγκες αντιμετωπίζονται με μέτρα, όπως, για παράδειγμα, οι αποσπάσεις και οι μεταθέσεις -κατά προτεραιότητα- των ειδικών κατηγοριών, αλλά και η, μόνο μετά από σύμφωνη γνώμη του Συλλόγου Διδασκόντων, απαλλαγή τους από τις εφημερίες.

Οι εκπαιδευτικοί ΑμεΑ, ωστόσο, αντιμετωπίζουν πολλαπλά ζητήματα αξιοπρεπούς διαβίωσης, έχοντας πολλαπλάσια έξοδα για τη φροντίδα της υγείας τους και μάλιστα συχνά μακριά από τους οικείους τους και τους γιατρούς τους.

Είναι ανάγκη, επομένως, να υπάρξουν ουσιαστικές λύσεις π.χ. μετάθεση στον τόπο συμφερόντων τους, χωρίς τον σκόπελο των ισχυουσών προϋποθέσεων (π.χ. διετής υπηρέτηση οργανικής νεοδιόριστων), οι οποίες καθιστούν επίφαση την ισότιμη μεταχείριση των ΑμεΑ συναδέλφων, ενώ θέτουν και σε διακινδύνευση την επιδείνωση της υγείας και της ποιότητας της ζωής τους.

Αδήριτη, επίσης, ανάγκη είναι και η προσθήκη νέων παθήσεων/ασθενειών, οι οποίες εντάσσουν ΑμεΑ συναδέλφους στις ειδικές κατηγορίες, ώστε να κάνουν χρήση των ευεργετημάτων του νόμου.

Δημοκρατική Συνεργασία

Εκπαιδευτικών Π.Ε.