Συνοπτικός Συνταξιοδοτικός Οδηγός 2023
Διαβάστε εδώ:
https://drive.google.com/file/d/1X2os-xC_JktM5IfG4WyY-Nm7YxSYvcKI/view?usp=sharing
Μονιμοποίηση εκπαιδευτικών: Τραγέλαφου συνέχεια…
Η Υπουργός Παιδείας συνεχίζει τα «παιχνίδια» σε βάρος των εκπαιδευτικών.
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, σε προηγούμενη ανακοίνωσή της, είχε καταγγείλει τις πρακτικές της Υπουργού Παιδείας στο θέμα της μονιμοποίησης των εκπαιδευτικών που συμπλήρωσαν διετία από τον διορισμό τους και την είχε καλέσει να δώσει άμεσα λύση στο θέμα.
Δυστυχώς, ο εμπαιγμός στο συγκεκριμένο θέμα συνεχίζεται.Συγκεκριμένα, η υφυπουργός Παιδείας κ. Μακρή, σύμφωνα με δημοσιεύματα, ομολόγησε ότι η ομηρία χιλιάδων νεοδιόριστων εκπαιδευτικών θα συνεχιστεί και ότι όσες Διευθύνσεις Εκπαίδευσης προχώρησαν σε διαπιστωτικές πράξεις μονιμοποίησης, θα κληθούν να ανακαλέσουν τις πράξεις αυτές.
Η πολιτική ηγεσία του Υ.ΠΑΙ.Θ. εναρμονιζόμενη με το πνεύμα του ν.4589/2019 (νόμος Γαβρόγλου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ), τον οποίο εμπλούτισε με τον ν.4823/2021 (νόμος Κεραμέως της κυβέρνησης της ΝΔ), κωλυσιεργεί σκόπιμα και δεν δίνει λύση στο θέμα στοχεύοντας στην εφαρμογή των διατάξεων του προαναφερόμενου νομοθετικού πλαισίου, που προβλέπει αξιολόγηση, πριν από τη μονιμοποίηση των δόκιμων εκπαιδευτικών.
Το παράδοξο και οξύμωρο της υπόθεσηςείναι ότι με το άρθρο 78 του ν.4799/2022 οι δόκιμοι εκπαιδευτικοί, που διορίστηκαν τα έτη 2019 έως και 2021 και, μέχρι τη λήξη της προθεσμίας υποβολής υποψηφιοτήτων για Διευθυντές σχολικών μονάδων, έχουν συμπληρώσει τουλάχιστον δύο χρόνια δοκιμαστικής υπηρεσίας, ακόμα και αν δεν υλοποιήθηκε η διαδικασία αξιολόγησής τους, η οποία απαιτείται για τη μονιμοποίησή τους, μπορούν να είναι υποψήφιοι και να συμμετέχουν στη διαδικασία επιλογής για θέσεις στελεχών της εκπαίδευσης!!! Δηλαδή ένας νεοδιόριστος εκπαιδευτικός μπορεί να είναι Διευθυντής σχολείου, χωρίς όμως να είναι σίγουρο ότι θα μονιμοποιηθεί!!!
Είναι ξεκάθαρο, πως υπάρχει παντελής αδυναμία ολοκληρωμένου σχεδιασμού και υλοποίησης προοδευτικών παρεμβάσεων στον χώρο της εκπαίδευσης καθώς όλα γίνονται αποσπασματικά, ευκαιριακά και με το βλέμμα στραμμένο στην επικοινωνία και όχι στην ουσία των πραγμάτων. Ταυτόχρονα υπάρχει και μια απαράδεκτη πολιτικάντικη αντίληψη πως αφού έχω «το μαχαίρι και το πεπόνι» εγώ, νομιμοποιούμαι να λειτουργώ ακόμα και εκδικητικά και εκβιαστικά, όταν δεν μπορώ με πειθώ και διάλογο να υλοποιήσω τις πολιτικές μου. Σε αυτή τη λογική είναι ενταγμένη και η σύνδεση της μονιμοποίησης των νεοδιόριστων εκπαιδευτικών με την αξιολόγησή τους, παρά το γεγονός πως έχει παρέλθει, χωρίς ευθύνη τους, η διετία της δόκιμης δοκιμασίας τους. Η κατάσταση ομηρίας που στήνεται στην πλάτη των εκπαιδευτικών όλης της Χώρας, από το υπουργείο Παιδείας και την ίδια την υπουργό, η οποία μάλιστα εμφανίζεται να υπόσχεται και αύξηση των μισθών, αλλά μετά τις εκλογές(!!), είναι απαράδεκτη και υπενθυμίζει πως όσα χρόνια και αν περάσουν, κάποιες «μαυρογιαλούρικες» κουτοπονηριές, είναι στο πολιτικό dna κάποιων.
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης καταδικάζει τις πρακτικές αυτές του Υπουργείου Παιδείας και καλεί την πολιτική του ηγεσία να προχωρήσει άμεσα στη μονιμοποίηση των εκπαιδευτικών, μετά τη συμπλήρωση της απαιτούμενης διετίας, όπως εξάλλου προβλέπει ο Δημοσιοϋπαλληλικός Κώδικας (Ν3528/07) για όλους τους εργαζόμενους στο Δημόσιο.
Δημοκρατική Συνεργασία
Εκπαιδευτικών Π.Ε.
Ηλικιακές προϋποθέσεις για χορήγηση μειωμένης σύνταξης
σε δημοσίους υπαλλήλους που έχουν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα
μέχρι και τις 31.12.2012
Στο σχέδιο νόμου του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων με τίτλο: «Εξορθολογισμός ασφαλιστικής και συνταξιοδοτικής νομοθεσίας, ενίσχυση ευάλωτων κοινωνικών ομάδων και άλλες διατάξεις» αναφέρονται οι ηλικιακές προϋποθέσεις για χορήγηση μειωμένης σύνταξης στους δημοσίους υπαλλήλους.
Ο Υπουργός Εργασίας κ. Χατζηδάκης, αντί να καταργήσει τις διατάξεις του Νόμου Κατρούγκαλου, όπως προεκλογικά είχε δεσμευθεί η Νέα Δημοκρατία, έκανε αποδεκτή τη γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους,σύμφωνα με την οποία από την ψήφιση του Νόμου Κατρούγκαλου (ν.4387/2016) και εντεύθεν, καταργούνται τα ενδιάμεσα όρια ηλικίας για τις μειωμένες συντάξεις. Δηλαδή όχι μόνο δεν καταργεί τον νόμο που κατεδάφισε πλήρως το ασφαλιστικό σύστημα και αύξησε τα γενικά όρια ηλικίας στα 67 για όλους, αλλά, επί της ουσίας τον υιοθετεί και τον επεκτείνει!
Συγκεκριμένα, με το άρθρο 20 του σχεδίου νόμου μεταβάλλονται από 01/01/2023 τα όρια ηλικίας για τους ασφαλισμένους του Δημοσίου που έχουν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα (25ετία το 2010, 2011, 2012 και ηλικία 55/60, 56 και 58 έτη αντίστοιχα για χορήγηση μειωμένης σύνταξης). Εάν, όμως, δεν έχουν μέχρι και τις 31.12.2022 τα μειωμένα αυτά όρια ηλικίας, τα οποία προβλέπονταν μέχρι και τις 18.08.2015 (έναρξη ισχύος του ν.4336/2015), τότε το γενικό όριο ηλικίας μειωμένης σύνταξης διαμορφώνεται, πλέον, στο 62ο έτος.
Οι έχοντες τις προϋποθέσεις (χρόνια υπηρεσίας και όριο ηλικίας), σύμφωνα με τα προαναφερόμενα, μέχρι και τις 31/12/2022 μπορούν να ασκήσουν το δικαίωμά τους οποτεδήποτε.
Η αύξηση αυτή των ορίων ηλικίας για τους δημόσιους υπαλλήλους συνεπάγεται μια αύξηση έως και 7 έτη. Π.χ. Δημόσιος υπάλληλος που έχει συμπληρώσει τα 25 έτη υπηρεσίας το 2010, το 2011 ή το 2012, αλλά δεν συμπληρώνει τα 55/60 (γυναίκες/άνδρες), τα 56 ή τα 58 έτη αντίστοιχα μέχρι και τις 31 Δεκεμβρίου 2022, με βάση την προηγούμενη νομοθεσία, δεν δικαιούται μειωμένη σύνταξη το 2022, αλλά δικαιούται μειωμένη σύνταξη με τη συμπλήρωση του 62ου έτους της ηλικίαςτου.
Όσοι συνταξιοδοτηθούν με μειωμένη σύνταξη έχουν ποινή 6% για κάθε έτος που υπολείπεται του αντίστοιχου ορίου ηλικίας για πλήρη σύνταξη με τα γενικά όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, σύμφωνα με τον πίνακα 2 του ν.4336/2015. Η ποινή εφαρμόζεται στο ποσό της Εθνικής Σύνταξης (τα 384€) με ανώτατο όριο το 30%, δηλ. τα 115,20€ καιδεν μπορεί να υπερβεί το ποσό αυτό. Η μείωση της Εθνικής Σύνταξης που θα προκύψει θα είναι εφ’ όρου ζωής.
Στην περίπτωση μειωμένης σύνταξης, το ίδιο ποσοστό μείωσης (έως 30%) ισχύει και στην επικουρική σύνταξη από το Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης & Εφάπαξ Παροχών (ΕΤΕΑΕΠ - πρώην ΤΕΑΔΥ) για τα έτη ασφάλισης έως 31-12-2014.
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης θεωρεί απαράδεκτη τη νέα ρύθμιση, η οποία για μια ακόμη φορά ανατρέπει εντελώς αιφνιδιαστικά των προγραμματισμό ζωής πολλών εργαζόμενων. Διεκδικεί την κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων (ν.4387/2016, ν.4670/2019, ν.4826/2021) πλήρη κρατική εγγύηση όλων των συντάξεων. Δημόσια, καθολική, υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση. Καμία ιδιωτικοποίηση της Κοινωνικής Ασφάλισης.
Δημοκρατική Συνεργασία
Εκπαιδευτικών Π.Ε.
Το συνδικαλιστικό κίνημα πάντα πετύχαινε νίκες με τη συμμετοχή,
όχι με την απουσία και την αποχή!
Απαντούμε μαζικά στο Υπουργείο Παιδείας εκλέγοντας Αιρετούς εκπροσώπους!
Δεν επιτρέπουμε στην κυρία Κεραμέως να ορίσει αυτούς που θα μας εκπροσωπούν!
Υπουργείο Παιδείας και αποχή έχουν τον ίδιο στόχο: Να μην έχουμε Αιρετούς!
«… Η αποχή και η απόσυρση των ψηφοδελτίων πιστεύαμε και εξακολουθούμε να έχουμε την ίδια άποψη, πως αποτελούν «βούτυρο στο ψωμί» της Κυβέρνησης, η οποία έχει δείξει με τη μέχρι τώρα στάση της, πως επιθυμεί τον εξοβελισμό των Αιρετών εκπροσώπων από τα υπηρεσιακά συμβούλια. Κλασική απόδειξη, η μη συμμετοχή αιρετών στα τελευταία συμβούλια «επιλογής» προσωρινών διευθυντών εκπαίδευσης και στα πειθαρχικά συμβούλια στην προηγούμενη διακυβέρνηση της χώρας από τη ΝΔ. Για αυτό τον λόγο άλλωστε, το υπουργείο Παιδείας δεν έκανε καμία σοβαρή κίνηση εκτόνωσης της κατάστασης και φέρνει τεράστιες ευθύνες για τα αδιέξοδα που έχουν παρουσιαστεί…
…Η επιλογή της αποχής είναι τεράστιο λάθος, το οποίο ευχόμαστε να μην αποτελέσει την «ταφόπλακα», ενός θεσμού με εκατό χρόνια ζωής…
…Οι εκπαιδευτικοί, χωρίς εκπροσώπηση, έρμαιο των επιλογών της διοίκησης, θα πορεύονται αβοήθητοι μέσα στις «συμπληγάδες» της καθημερινής τους μάχης…»
(αποσπάσματα από την ανακοίνωση της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ, 18-10-2020)
Δύο χρόνια λειτουργίας των υπηρεσιακών συμβουλίων χωρίς τους εκλεγμένους εκπροσώπους των εργαζόμενων, ήταν αρκετά για να αντιληφθούν όλοι, πως ο θεσμός του Αιρετού, που ήταν κατάκτηση μετά από μεγάλους αγώνες του κλάδου και υπήρχε για σχεδόν εκατό χρόνια, δεν μπορούσε να γίνει θυσία στον βωμό καμιάς σκοπιμότητας είτε κυβερνητικής είτε συνδικαλιστικής. Τα δύο αυτά χρόνια ήταν αρκετά για να αντιληφθούν όλοι, πως οι συνάδελφοι δεν είναι δυνατό να συνεχίσουν να είναι απροστάτευτοι απέναντι σε κάθε αυθαιρεσία της διοίκησης, πως η αδιαφάνεια σε όλες τις διαδικασίες δεν μπορούσε να συνεχιστεί, πως οι διορισμένοι από την κυρία Κεραμέως στα υπηρεσιακά συμβούλια θα συνεχίσουν να παριστάνουν τους εκπροσώπους των εκπαιδευτικών, λέγοντας πάντα ναι σε όλα και υπογράφοντας, χωρίς κανένα έλεγχο, ό,τι αποφασίζει η διοίκηση.
Τα δύο αυτά χρόνια ήταν αρκετά για να καταπέσει και η τελευταία αυταπάτη πως η αποχή και η μη συμμετοχή φέρνει αποτέλεσμα, πως η αποχή και η μη συμμετοχή φέρνει σε δύσκολη θέση την Κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας, πως η αποχή και η μη συμμετοχή δεν δημιουργεί προβλήματα γιατί δήθεν οι Αιρετοί θα υποκατασταθούν από του Συλλόγους εκπαιδευτικών, πως η αποχή και η μη συμμετοχή είναι νικηφόρα δράση!
Το συνδικαλιστικό κίνημα και παλαιότερα διαφωνούσε με συνδικαλιστικούς νόμους,όπως για παράδειγμα με τον Νόμο 330/1976 (πλειοψηφικό), ο οποίος υπήρχε πριν από τον εμβληματικό νόμο 1264/1982. Ποτέ δεν διάλεξε όμως την αποχή. Συμμετείχε κανονικά στις εκλογές προσπαθώντας ταυτόχρονα να δημιουργήσει τις κοινωνικές προϋποθέσεις ανατροπής του νόμου, μέσα από κυβερνητική αλλαγή.
Και σε πολιτικό επίπεδο, ποτέ στη Μεταπολίτευση τουλάχιστον, η διαφωνία για παράδειγμα απέναντι στον εκλογικό νόμο δεν αποτέλεσε αιτία αποχής.Τα κόμματα που επιθυμούν την απλή αναλογική δεν απείχαν ποτέ από τις εκλογές που γίνονται με το σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής. Τα κόμματα που είναι κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν απέχουν ποτέ από τις Ευρωεκλογές. Συμμετέχουν κανονικά και ψηφίζουν, παρά τις όποιες διαφωνίες τους. Δεν απέχουν.
Είναι σημαντικό, ότι ένα μεγάλο πλειοψηφικό κομμάτι συνδικαλιστικών δυνάμεων, τόσο στη ΔΟΕ όσο και την ΟΛΜΕ, έχει αντιληφθεί πλέον ότι δεν μπορεί να ξαναγίνουν παραταξιακά παιχνίδια για ένα τόσο σοβαρό θέμα, όπως είναι η εκπροσώπηση των εκπαιδευτικών στα υπηρεσιακά συμβούλια και πως, παρά τις όποιες διαφωνίες απέναντι στις κυβερνητικές προθέσεις, ο αγώνας θα δοθεί μέσα από τη συμμετοχή και όχι με αποχή.
Είναι σημαντικό, ότι ένα μεγάλο πλειοψηφικό κομμάτι συνδικαλιστικών δυνάμεων, τόσο στη ΔΟΕ όσο και την ΟΛΜΕ, έχει αντιληφθεί πως το διακύβευμα, που είναι η ύπαρξη Αιρετών εκπροσώπων, είναι τόσο μεγάλο, που δεν μπορεί να απεμποληθεί για δεύτερη φορά.
Δυστυχώς, απέναντι στη λογική, αλλά και στα διδάγματα που θα έπρεπε να υπήρχαν από την διαχρονική στάση του συνδικάτου, που πάντα επέλεγε τη συμμετοχή, συνασπίζεται ένα θορυβώδες, μειοψηφικό και ανεπίγνωστο μπλοκ δυνάμεων που εξακολουθεί να προτάσσει τα εκλογικά παραταξιακά οφέλη, αδιαφορώντας για το τι σημαίνει η απώλεια και ουσιαστική κατάργηση ενός θεσμού με εκατό χρόνια ιστορία.
Αυτή η μειοψηφία δυνάμεων έχει ως στόχο τον έλεγχο του θεσμού, μέσα από την ψήφο μειοψηφιών. Η ψήφος της πλειοψηφίας των εκπαιδευτικών τους φοβίζει, καθώς γνωρίζουν ότι από τη μαζική συμμετοχή δεν μπορούν να εκλέξουν Αιρετούς. Δεν ενδιαφέρονται για ένα συνδικάτο μαζικό και συμμετοχικό, αλλά θέλουν ένα συνδικάτο μικρό και ελεγχόμενο. Το πρόβλημά τους δεν είναι η ηλεκτρονική ψηφοφορία, αλλά η μεγάλη συμμετοχή που φοβούνται ότι θα προκύψει μέσα από αυτή. Για να πετύχουν αυτόν τους τον στόχο, δεν διστάζουν ούτε μπροστά στην κατάργηση των Αιρετών.
Για αυτό τον λόγο καλούν σε αποχή, ως ύστατη καταφυγή, προσδοκώντας να την επικαλούνται στη συνέχεια ως επιχείρημα απονομιμοποίησης των εκλεγμένων, κάτι που βέβαια δεν έκαναν στις εκλογές για τη ΔΟΕ τον περασμένο Ιούνιο, όταν ψήφισαν χιλιάδες λιγότεροι συνάδελφοι σε όλη τη Χώρα.
Για αυτό τον λόγο επιστρατεύουν τεχνοφοβικά, οπισθοδρομικά επιχειρήματα περί διαβλητότητας και νοθείας. Για αυτό τον λόγο αναφέρουν πως δήθεν δεν θα υπάρχει ανταλλαγή επιχειρημάτων, ενώ όλοι γνωρίζουν πως στις εκλογές Αιρετών δεν γίνονται γενικές συνελεύσεις. Για αυτό τον λόγο πρότειναν αστειότητες περί πραγματοποίησης των εκλογών από το συνδικάτο, άλλη ημέρα από την ορισθείσα, πρόταση που τελικά από μόνοι τους «έθαψαν», καθώς δεν μπορούσε ούτε στοιχειωδώς να σταθεί και συγκέντρωσε τη γενική κατακραυγή, αλλά και θυμηδία. Για αυτό τον λόγο υποστηρίζουν πως όποιος ψηφίσει στηρίζει την Κυβέρνηση, ενώ στην πραγματικότητα, οι ίδιοι έχουν τον ίδιο στόχο με την υπουργό Παιδείας: να μην υπάρχουν Αιρετοί. Για αυτό τον λόγο μπερδεύουν στη δήθεν επιχειρηματολογία τους τον νόμο Χατζηδάκη, ο οποίος όμως δεν σχετίζεται με τις εκλογές Αιρετών, οι οποίεςδεν είναι συνδικαλιστικές, αλλά υπηρεσιακές εκλογές που πραγματοποιούνται με το άρθρο 22 του ν.4728/2020, όπου δίνεται η δυνατότητα στην υπουργό Παιδείας να επιλέξει τον τρόπο διεξαγωγής των εκλογών. Για αυτό τον λόγο προσπαθούν να δημιουργήσουν σκιές αναφέροντας πως δεν θα δοθούν στη δημοσιότητα οι κατάλογοι ψηφισάντων, λες και δίνονταν στις δια ζώσης εκλογές, λες και δίνονται κατάλογοι ψηφισάντων στις βουλευτικές εκλογές, στις αυτοδιοικητικές εκλογές, στις ευρωεκλογές, λες και δεν υπάρχουν προσωπικά δεδομένα.
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ, παρά το γεγονός ότι ήταν η μόνη συνδικαλιστική δύναμη που πριν δύο χρόνια είχε επισημάνει ακριβώς τι θα σημάνει για τους εκπαιδευτικούς η μη ύπαρξη Αιρετών, δεν μένει στο παρελθόν. Χαιρετίζει την απόφαση συμμετοχής στις εκλογές και των άλλων Παρατάξεων και καλεί όλους τους εκπαιδευτικούς να δείξουν την αντίθεσή τους στην Κυβέρνηση και στην κυρία Κεραμέως με τη συμμετοχή τους στην ψηφοφορία. Η αποχή είναι «βούτυρο στο ψωμί» της Κυβέρνησης, η οποία θα ορίσει ξανά τους εκπροσώπους μας.
Η ψήφος μας είναι η δύναμή μας!
Ψηφίζουμε μαζικά και εκλέγουμε Αιρετούς!
Δεν αφήνουμε την κυρία Κεραμέως να αποφασίσει για εμάς!
Δημοκρατική Συνεργασία
Εκπαιδευτικών Π.Ε.